Eiwitten zijn in ons lichaam onmisbaar, het essentiële voedingsstoffen voor de opbouw, het onderhoud en herstel van ons lichaam. Het lichaam is opgebouwd uit meer dan 100.000 miljard cellen. Al deze cellen bevatten eiwitten, zoals de cellen in onze botten, spieren, organen en in ons bloed. Het bloed bestaat voor 45% uit bloedcellen en voor 55% uit plasma. Het bloedplasma is de vloeistof waarin de rode- en witte bloedcellen en bloedplaatjes in rondzwemmen. Het plasma bestaat grotendeels uit water en daarnaast uit zout, vetten, suiker en eiwitten. Welke functie eiwitten in ons bloed hebben en wat een verhoogd of verlaagd eiwitgehalte kan betekenen, lees je hieronder.
Onderwerpen in dit artikel:
- De functie van eiwitten in het bloed
- Eiwitgehalte in bloed
- Verhoogd eiwitgehalte
- Verlaagd eiwitgehalte
De functie van eiwitten in het bloed
In het bloedplasma bevinden zich drie soorten eiwitten met verschillende functies in het bloed.
- Albumine: zorgt voor het behoud van een constant bloedvolume, regelt de pH-waarde van het bloed, tansporteert hormonen, vitaminen en vrije vetzuren en voorkomt de afbraak van foliumzuur[1].
- Globulinen:
- Alfa-1-globuline: Beschermt tegen bepaalde enzymen.
- Alfa-2-globuline: Bindt aan andere eiwitten en levert zorgt zo voor verdediging tegen pathogenen in het plasma.
- Bèta-globuline: Reageert op antigenen en ziekteverwekkers en antigenen.
- Gammaglobuline: Vormt de antilichamen in het bloed en zorgt voor de afweer tegen ziekte.
- Fibrinogeen: Vormt een belangrijke schakel in de bloedstolling.
Eiwitgehalte in het bloed
De hoeveelheid van de verschillende eiwitten in het bloed verschilt per persoon. Het totaal aan verschillende eiwitten bij elkaar bij een gezond persoon ligt tussen de 63 en 83 gram per liter plasma. De hoogte van het eiwitgehalte is deels erfelijke bepaald maar wordt ook beïnvloed door voeding, infecties of ziekten. Of sprake is van een normaal, verhoogd of verlaagd gehalte aan eiwitten in het bloed, kan worden vastgesteld met een bloedtest.
Verhoogd eiwitgehalte
Wanneer het eiwitgehalte in het bloed verhoogd is, spreek je van hyperproteïnemie. Een verhoogd eiwitgehalte kan verschillende oorzaken hebben. Oorzaken kunnen onder andere zijn uitdroging, een infectie of een leverziekte. De verhoogde eiwitten geven zelf geen ongemakken, wel kan de onderliggende oorzaak uiteenlopende symptomen geven zoals ontstekingen, diarree, vermoeidheid, misselijkheid of jeuk. Deze symptomen kunnen een reden zijn om het bloed te laten onderzoeken waardoor een verhoogd eiwitgehalte kan worden vastgesteld. Nader onderzoek moet uitwijzen wat de exacte hiervan de oorzaak is.
Verlaagd eiwitgehalte
Een te laag eiwitgehalte kan komen door darm-, nier- of leverproblemen. In geval van een darm- of nieraandoening lekken de eiwitten weg uit het bloed en verlaten het lichaam via de ontlasting of urine. Ook zijn er leverziekten die ervoor zorgen dat de productie van albumine eiwit wordt verlaagd. Een te lage eiwitwaarde wordt vaak aangetoond via een urineonderzoek dat naast het bloedonderzoek kan plaatsvinden.
Tot slot
Heb je last van symptomen die kunnen duiden op uitdroging, een infectie of leverziekte of herken je andere eerder genoemde symptomen? Dan kun je je bloed laten testen om vast te stellen of sprake is van een hoog eiwitgehalte als gevolg van één van deze aandoeningen. Naast een bloedonderzoek kan ook een urineonderzoek informatie geven over het eiwitgehalte.
