Homocysteïne is een aminozuur dat door het lichaam zelf wordt aangemaakt en ontstaat bij de aanmaak van het aminozuur methionine dat een belangrijke bouwsteen is voor verschillende lichaamseiwitten. Homocysteïne dat is vrijgekomen wordt onder normale omstandigheden ook weer afgebroken in het lichaam waardoor het homocysteïne gehalte tussen veilige waarden blijft. Dit gebeurt met behulp van een enzym wat afhankelijk is van vitamine B6, B11 en B12. Wanneer dit proces stagneert dan kan homocysteïne in het bloed blijven circuleren waardoor de waarde kan stijgen. Een te hoog gehalte van homocysteïne in het bloed wordt Hyperhomocysteïnemie (HCC) genoemd en gaat gepaard met gezondheidsrisico’s.
Het ontstaan en de risico’s van HCC
Een normaal homocysteïne gehalte voor de man is 7 umol/l en voor de vrouw 6 umol/l. Een teveel aan homocysteïne kan diverse oorzaken hebben. Zo zijn voor de afbraak en omzetting van homocysteïne naar andere aminozuren B-vitamines nodig. Dit betreft vooral vitamine B6, B11 en B12. Een tekort aan deze vitamines komt vaak voor. Oorzaken hiervan kunnen zijn dat het lichaam onvoldoende in staat is om de vitamines uit voeding op te nemen vanwege bijvoorbeeld, ouderdom, medicijngebruik of genetische aanleg. Een andere oorzaak is dat men onvoldoende voeding binnenkrijgt waar deze vitamines zich in bevinden waardoor een tekort in het lichaam ontstaat. Wanneer er een tekort is aan de verschillende B-vitamines, kan homocysteïne niet worden omgezet waardoor een te hoog gehalte aan de stof ontstaat. Ook leeftijd staat in relatie tot een verhoogd homocysteïne gehalte. Met het toenemen van de leeftijd neemt het normale homocysteïne-gehalte namelijk toe met zo’n 5 tot 10% per 10 jaar.
Voor mannen is sprake van een lichte verhoging van homocysteïne tussen 8 en 11 umol/l en van een verhoogd gehalte vanaf 12 umol/l. Voor vrouwen spreekt men van een lichte verhoging van homocysteïne tussen 7 en 11 umol/l en van een verhoogd gehalte vanaf 12 umol/l.
Een verhoogd homocysteïne gehalte is niet goed voor de gezondheid en in het bijzonder niet voor de hart- en bloedvaten. Bij een te hoog gehalte kan het homocysteïne zich aan de vaatwanden hechten waardoor ontstekingen kunnen ontstaan en bloedvatwanden kunnen beschadigen. Dit kan zorgen voor verminderde elasticiteit van de bloedvaten waardoor doorstroming van het bloed wordt belemmerd. Daarnaast kan een verhoogd homocysteïne gehalte het samenklonteren van bloedplaatjes bevorderen, wat het risico op een beroerte of hartinfarct kan vergroten. Een verhoogd homocysteïne is als het ware een toxische stof die in het lichaam blijft rondcirculeren. Het is dan ook niet opmerkelijk dat steeds meer wetenschappelijke studies een verband aantonen met allerlei gezondheidsrisico’s en een verhoogd homocysteïne.
Zorg voor een normaal homocysteïne gehalte
Om gezondheidsrisico’s te voorkomen is een normaal homocysteïne gehalte van groot belang. Het is mogelijk om het homocysteïne gehalte in het bloed te laten meten om erachter te komen of het gehalte te hoog is. Zorgen voor een normaal homocysteïne gehalte of het behoud hiervan kan door voldoende B-vitamines binnen te krijgen. B-vitamines, waaronder B6, B11 en B12, bevorderen een optimale stofwisseling van aminozuren waardoor een teveel aan homocysteïne wordt voorkomen. De verschillende B-vitamines krijg je binnen met behulp van gezonde voeding waar deze in voorkomen. Voorbeelden hiervan zijn groenten, brood, aardappelen en (magere)vleessoorten.
Hiervoor heb je kunnen lezen dat er omstandigheden zijn waardoor vitamines B moeilijk worden opgenomen door het lichaam. Het is daarom verstandig om naast gezonde voeding ook een krachtig B-Complex te gebruiken met daarin biologisch actieve B-vitaminen die het lichaam goed kan opnemen.
